De eerste camino “De Madrid” ging voornamelijk door grote dennenbossen, nagenoeg geen Pelgrims wel uitstekende Albergues. Een etappe die men niet mag onderschatten veel klimmen over een Romeinse weg en duidelijk gepeild, men kan hem zonder problemen lopen zonder routebeschrijving.
De camino “Franches” is voor ieder bekend. Hij kwam benauwend over na de eenzame en tocht vanuit Madrid. De grote Alberge’s en de vele Pelgrims hebben mij doen besluiten na een dag de trein naar Leon te nemen om deze 60 km te overbruggen. Niet om hem niet te willen lopen maar enkel door het vele volk waarmee ik ineens te maken kreeg en het verkrijgen van een bed wat mij benauwde. Ik was immers in bijna alle gevallen gewend om de slaapplaats samen met mijn maatje alleen te delen.
De grootste uitdaging vooraf was ontegenzeggelijk de camino “San Salvador”!
En dat is geworden wat ik ervan verwacht had. Stil, bloemenpracht (vooral boven de bomengrens), geen vertrapte paden men moest lopen op de markeringen veelal door weilanden, weinig voorzieningen schone nieuwe Albergues alleen Spanjaarden en een Italiaan getroffen.
Het voornemen was, om te wachten op gezelschap om niet alleen het avontuur aan te gaan, heb ik niet helemaal waar kunnen maken. In Leon namelijk kon ik niemand ontdekken die de zelfde tocht wilde gaan maken en ben ik tenslotte toch maar aangelopen. Maar toeval bestaat niet wordt wel eens gezegd. Ik was nauwelijks 10 km op weg toen ik 3 Spanjaarden ontmoette. Nadat ik uitgelegd had dat ik zowel thuis als voor mezelf had afgesproken niet alleen te gaan beginnen aan deze tocht had men hiervoor begrip en werd de deal met een gemeende ferme handdruk bezegeld.
De tocht had alles in zich qua natuur, bergen, vlaktes, uitgestrektheid, de opvallend grootse maseta. En de mensen die je onderweg tegen kwam waren allemaal in voor een praatje of op zijn minst een begroeting. Je kon merken dat de camino Santiago over deze weg nog aan populariteit moet winnen. Hiervan heb ik de overtuiging dat dit gaat lukken alle ingrediënten hiervoor zijn aanwezig.
Gisterenmorgen ben ik gestart met de camino “Primitivo” een mooie tocht door de bergen veel steigen en dalen tot nu toe door en over goed begaanbare semiverharde wegen of over steenslag waardat geklauterd moet worden. Ondanks dat ik nog maar twee dagen onderweg ben kan ik nu al voorspellen dat wanneer ik straks weer op de camino “Franches” kom het niet weer als een kouwe douche overkomt.
In de laatste afsluitende evaluatie zal ik hiervan zeker berichten.
Dag Johannes. Je hebt er al een groot stuk opzitten. De Primitivo zal je naar mijn mening zeer goed bevallen vooral qua natuurschoon. Afhankelijk van het weer is het toch goed om bij slecht weer, regen en modderige, stenige paden, niet alleen te lopen. Maar iedereen moet doen waar hij zich het prettigst bij voelt en je bent geen beginneling…
Het ga je goed en we blijven je volgen. Ultreia!