dag 7 – 1 juni

Vijf uur liep de wekker af en goed half zes op pad. Achteraf een half uurtje te vroeg want het was nog aarde donker. Na enig gezoek met de zaklamp erbij had ik de gele pijlen al weer vlug gevonden.

Gisterenavond om kwart over negen de slaapzak in want er was toch niets te beleven in het uitgestorven plaatsje Ane. Wel had ik het zekere voor het onzekere genomen en had ik onder de slaapzak mijn handdoeken gelegd en als slot op de deur mijn lakenzak nog eens in de slaapzak om eventuele bedwantsen buiten te houden, misschien wel te voorbarig maar voor de eerste keer in mijn camino ervaring ben ik er de tweede nacht (Tres Canton) in Spanje mee geconfronteerd en daar wordt je niet vrolijk van.

Nogmaals, vertrokken in het donker, vals plat omhoog en toen het licht werd had ik een mooi uitzicht op het stadje Ane. Over de meseta verder, en toen ik na 10 km in Santa Maria la Real de Nieve mijn eerste barretje tegenkwam was er mijn eerste kopje koffie rond de klok van 8 uur. Achtereenvolgens dook ik het dennenbos in en viel het met de hitte wel mee omdat ik vrijwel de hele tijd in de schaduw liep. Na 20 km was het weer die onwerkelijke vlakte met hoofdzakelijk granen op de akkers en de felle zon die vrij spel had. Gevoelsmatig liep de temperatuur op tot boven de 30 graden. Een ander facet wat de tocht zwaar maakte waren de mulle zandwegen een fenomeen wat ik in Spanje nog nooit heb meegemaakt.

Na 32 km ben heb ik om 15.00 uur, mijn intrek genomen in een mooie Albergue in de stad Coca, geheel voor mijzelf met alle denkbare faciliteiten en dat voor een prijs van 5 euro. In de stad heb ik achtereenvolgens een Menu del Dia genoten, voor gereduceerde prijs na het tonen van mijn Credencial, na twee dagen op vrijwel niets geleeft te hebben.

Zo meteen ga ik de stad nog nader bekijken met zijn enorm kasteel en de grotendeels ommuurde kern alsook de kathedraal die torenhoog boven de stad uitsteekt. Mogelijk kom ik ook een WiFi punt tegen om zowel de foto’s als dit verslag te verzenden. En morgen verder……..