Henk heeft vandaag bewezen over een berenconditie te beschikken, terwijl ik na vijfentwintig km door het spreekwoordelijke ijs zakte kon hij ongestoord verder terwijl de temperatuur tegen de veertig graden opliep. Bij een extra stop hebben wij wat gegeten en gedronken zodat de laatste 10 km alsnog overbrugt konden worden. Om 3 uur was de mooie moderne (plaatijzeren karkas) Alberge van Xuqueira de Ambia bereikt. Douchen, wasje doen en de gebruikelijke cerveza in het dorp inclusief de nodige boodschappen en natuurlijk de siësta waren de volgende stappen.

En zo meteen gaan wij gezamenlijk met een Spanjaard een Menu del Dia nuttigen. De kranten kopte de laatste dagen al van extreme Sahara hitte met 51 graden, daar valt weinig tegen te plannen omdat het, zodra het licht wordt, de temperatuur als een komeet omhoog vliegt. Gelukkig liepen wij af en toe in de schaduw van bomen wat gauw enkele graden scheeld.

Ondanks wisten wij te genieten van het mooie Galisiche landschap met haar prachtige (uitgestorven) dorpen en kleinschalige boerenbedrijfjes. Onbegrijpelijk dat men met zo weinig de kost kan verdienen en daarbij tevreden is. Opvallend vandaag was ook de absolute stilte onderweg. Een enkele boer was aan het hooien of in zijn of haar groentetuin bezig terwijl het gros (vanwege de hitte?) binnen bleef of uit de zon op een beschermt plekje rustig zat te zitten.

Morgen staat de tocht naar Ourense op het programma en begint ook onze laatste wandelweek. De verwachting is dat het weer heet wordt (is). Maar wij hebben er ons tegen gewapend door voldoende drinken in te slaan en voor vertrek morgenvroeg uitgebreid smeren met factor 50+.