Het Pelgrims automatischme sluipt er na 30 dagen in, zo moeten wij constateren. Niets mis mee, totaal geen zorgen over een volgende overnachtingsplaats en de ervaring dat iedere Spanjaard zijn onbeperkte diensten aanbied gaan wij zo langzamerhand als normaal beschouwen evenals de prachtige dorpen en steden met de Plaza’s Mayor’s en gezellige terrassen.
Ook de absolute eenzaamheid als pelgrim op de camino zijn wij inmiddels aan gewend. Al zal dat na Benavente, wanneer de camino over gaat op de Sanabres (Via de La Plata) wel drukker dus anders worden. Op de laatste 330 km zullen wij echt niet de enige zijn. Maar na de eenzaamheid van afgelopen weken is dat waarschijnlijk een aangenaam vooruitzicht, zo denken wij. Kort samen gevat, ook hier zien wij naar uit.
De onderlinge verstandhouding is na een kleine maand nog steeds goed. Een aspect wat belangrijk is voor het slagen van “een camino samen lopen”.
Wel zijn er wel degelijk verschillen tussen ons is wel gebleken, met name het lopen. Henk heeft een voorkeur aan asfalt en loopt dan aanmerkelijk makkelijker als ik, zowel vlak als bergop (waarschijnlijk een gevolg van de grote staat van dienst uit zijn marathon verleden) maar in grof terrein bergop blijkt dat ik makkelijker uit de voeten kan evenals bij klauteren over rotspartijen. Dus mogen wij concluderen dat er een evenwicht is bij het lopen. Zorgen over mijn knie worden minder evenals de blaren van Henk van de eerste week mogen wij als verleden tijd beschouwen.
De te maken afstanden, zo is gebleken, mag bij de huidige temperaturen niet meer dan 30 km bedragen om de doodeenvoudige reden dat het na 13.00 uur te warm wordt om te lopen.
Met veel vertrouwen zien wij de laatste kleine 400 km tegenmoed. Tot zo ver onze derde evaluatie.
Hallo Johannes en Henk,
Beste Henk,
afgelopen week ontmoeten we jouw zus Tineke en je zwager Jan op een camping ten N.O van Bari. Daar bleek dat we bijna buren waren Jan uit Someren en Tineke uit Deurne. Daar hoorden we van jouw onderneming.Te voet van Valencia naar Santago, voorwaar geen sinicure. Wij zijn 2x in Santiago geweest echter wel met de auto.Henk en Johannes nog veel succes met jullie Pelgrimstocht.
Groetjes Wim en Tont
Dag heren “van het goede leven”. Want bij het lezen van jullie verslagen blijft er verdomd weinig over van mijn beeld wat ik had bij een pelgrimstocht door dwars door Spanje tijdens hartje zomer . Dat is een beeld van ontberingen, honger en dorst, uitgeputte lichamen, struikrovers, waarbij alleen de devote gedachte de pelgrim op de been houdt, sterkt om door te zetten en zo op het einde van de dag totaal uitgeput in een armzalige alberge neer te strijken om de laatste kruimels brood van die dag met een glas lauw water weg te spoelen. Geen verwijt hoor, want ongetwijfeld zou deze uitdaging -mijn conditie en fysieke gesteldheid in ogenschouw nemende- er zo uitzien als ik deze moest ondernemen… Maar jullie puike conditie, goede onderlinge verstandhouding en uitstekende voorbereidingen zorgen er natuurlijk voor dat deze tocht zo (ogenschijnlijk?) geolied verloopt. En niet onwaarschijnlijk hebben begin juni mijn smeekbedes bij de diverse heiligen een steentje bijgedragen: de Heilige Geertuida staat jullie inmiddels goed bij tijdens de reis, vanuit Halsteren lijkt de heilige Quirinus Johannes z’n knieproblemen redelijk onder controle te hebben. Antonius van Padua weet jullie vanuit Boekel steeds beter op de juiste route te houden en Eleutherius heeft voor aanzienlijk beter wandelweer gezorgd. Onze eigen Antonius van Sint Tunnis doet ook geweldig zijn best; uit de verslagen mag ik opmaken dat jullie nog steeds niks kwijt zijn. Alleen kan ik uit diezelfde verslagen niet opmaken of de heilige Vincentius nog naar je self-made-design-wandelstok heeft gekeken cq. gerepareerd heeft. Maar natuurlijk blijft het bovenal een geweldige prestatie van jullie twee, zo’n lange tocht volbrengen, met een snelheid die eerder de Olympische gedachte benaderd dan die van een pelgrimstocht. Bewondering daarvoor. Blijf vooral ook genieten, verslagen schrijven en doorlopen, dan houden wij ondertussen de tocht op afstand goed in de gaten en sturen die bij daar waar nodig. Een goede taakverdeling dacht ik zo; bovendien kan ik dit werk vanachter mijn PC conditioneel en fysiek veel beter aan als daadwerkelijk meelopen…
Veel groeten weer uit Sint Tunnis, van ons allemaal!
Hallo Henk en Johannes,
Gaaf jullie pelgrimstocht te kunnen volgen, ik heb bewondering wat een ervaring zo met z,n tweetjes, mooie eenzame landschap.
Henk de expositie in Arendonk was mooi, ik heb geen idee wat er van jouw hing, dus ook niet mee kunnen brengen.
Ik blijf jullie volgen…
Gr. Petra
Hallo Johannes en Henk, ik heb vernomen dat het jullie goed gaat .
Fijn om dat te horen ,ja , samen zijn jullie sterk en op naar die laatste 400 km.
Wij als Heemkundekring blijven jullie volgen ,ga zo door .
Wat Tars schreef was ik het helemaal mee eens , het lijkt wel een olympische gedachte.
Groetjes uit De Rips , Tiny Beckers.
Het laatste wat Tars schreef had ik ook willen schrijven,vanaf dat “blijf genieten!! ”
Dus ga lekker verder!
Groetjes ook van Gondeke Hans,Martijn Janneke,Juul,Noor en o Martin.Anneke en Sjef!
Tante mien.
Ha die Henk en Johannes!
Zo’n geweldige ervaring nemen ze jullie niet meer af. Mooi dat jullie zo aan elkaar gewaagd zijn. Jazeker, je moet wel erg veel op elkaar vertrouwen om zo’n tocht goed te kunnen afleggen. Wij, Lia en ik, gaan dinsdag naar Zuid-Limburg. Dus, de eerste keer in ruim 60 jaar, niet in de tent: Lia is aan haar hand geopereerd en Rianne verwacht rond de twintigste juli haar eerste kindje. Derhalve zit Frankrijk er dit jaar niet in. Maar och, Zuid-Limburg voelt ook als buitenland.
Wij wensen jullie veel succes met je volgende 44 km, zodat we jullie gelouterd in Holland kunnen ontmoeten.
Groeten van Lia en mij.
Frans
Wat een mooie tocht. Ik volg jullie op het blog en kan me inleven hoe het gaat. Nog 400 km is na zo’n tocht bijna ‘een ommetje’….(–: Het ga jullie goed mannen en geniet van de laatste ‘meters’.
Hartelijke groet Frans en …buen Camino.