Om half een, na 24 km, al in San Martin de Valdeiglesias, de halte plaats van vandaag.

De eerste bergetappe verliep naar wens, in drie dagen zullen wij met de nodige obstakels van 400 naar 1400 meter moeten en vandaag zijn wij op 850 meter geweest en uiteindelijk op 675 meter ons bedje bij een Hostal ingenomen.

Vanaf de eerste minuut was het genieten. Wij liepen, toen wij het dorp verlieten direct door een natuurgebied, wat gedurende de gehele dag zo bleef. Door dennenbossen met grote bomen met een kroon die de vorm hadden van parachutes met een doorsnee tot 15 meter. Vrijwel niemand kwamen wij tegen en al helemaal geen pelgrims. Genieten was ook de constante reuk van wilde lavendel wat hier rijkelijk groeit en bloeit. Tijdens onze pauzes (om de twee uur) viel dat het meeste op. Het weer was ideaal, half bewolkt vrijwel windstil met een temperatuur van pakweg 23 graden.

Wij hebben er wel een zorg bij, de zolen van mijn schoenen zijn aan het loslaten. Waarschijnlijk het gevolg van de hitte welke de laatste dagen ons ten beurt viel. Nog nooit ben ik hiermee geconfronteerd geweest zodat ik voor de eerste keer een Spaanse schoenmaker op zal moeten zoeken, en dan vertrouwen zal moeten hebben in zijn vakmanschap om de tweede helft van onze camino zonder kapotte schoenen uit te kunnen lopen.

Voorlopig ga ik ervan uit dat dit gaat lukken. Maar dat kan ik morgen pas bevestigen. Dus zometeen wanneer Spanje ontwaakt van haar siësta gaan wij op zoek. En na de bergetappe van morgen rapporteren wij weer ongetwijfeld vanaf een Spaans terras boven in de bergen.