De tocht van vandaag hebben wij omgedoopt tot de “Klaprozen route” maat daarover meer in het verslag. Nadat wij vannacht geslapen hadden in een voormalige gemeentelijke slachterij, waar de kettingen nog aan een lopende band boven het hoofd bengelden, waren wij al voor zes uur op pad.

De eerste 7 km gingen over asfalt tussen honderden ha wijngaarden door. Daarna veranderden het landschap met voornamelijk akkerbouw. Granen die al volop aan het afrijpen waren en waarop binnen niet al te lange tijd de combines aan de slag kunnen.

Het landschap glooide constant en met de regelmaat doemde op de laagste gedeelte een meer op wat alleen met riet en bloemen omgeven was. Ook de bermen waren van een prachtige schoonheid waarin de klaproos de boventoon voerde. Weinig struiken en bomen (dus schaduw) op en langs de velden en wegen was opvallend.

Tijdens de eerste helft van de 23 km lange tocht klommen wij naar een bergkam waar wij tussen honderden windmolens doorliepen. De afdaling was een belevenis op zich, over een afstand van 14 km liep onze grindweg kaarsrecht naar Petrola onder de steeds warmer wordende zon.

Aangekomen hebben wij onze intrek genomen in een Alberge die deel uitmaakt van de kerk. Nadat wij de sleutel van een vriendelijke mevrouw hadden gekregen hadden wij ons wasje gedaan en zelf een heerlijke salade gemaakt omdat er geen mogelijkheid was om te eten.

Terwijl ik dit stukje tik is het half vijf en zitten wij aan een heerlijk glas wijn bij een bar in het centrum van het knusse maar stille Petrola en gaan wij ons zo meteen weer voorbereiden op de tocht van morgen.